Τέτοιου είδους διαδικασίες καθιστούν κουρελόχαρτα το Σύνταγμα, τον Κανονισμό της Βουλής και καταργούν κάθε έννοια Δημοκρατίας.Και δεν έχουμε μόνο τις διαδικασίες, που στην πραγματικότητα είναι ουσία, αλλά και το ίδιο το περιεχόμενο του νομοσχεδίου τέρατος, το οποίο καταργεί πλήρως τα θεμέλια του Συντάγματος και σειράς Διεθνών Συμβάσεων , ιδιαίτερα στα θέματα των Εργασιακών Συλλογικών Συμβάσεων και της
περιουσίας των Ασφαλιστικών Ταμείων
Ο "πραξικοπηματίας" δοτός πρωθυπουργός αντί, έστω, να δικαιολογήσει αυτού του είδους τις εκτροπές, επιχείρησε να φοβίσει τον ελληνικό λαό.
Μπροστά στη λαϊκή κατακραυγή, τη διάλυση της κυβέρνησής του και την αποσύνθεση των κοινοβουλευτικών ομάδων που τη στηρίζουν, ο δοτός πρωθυπουργός του τραπεζικού κατεστημένουν κατέφυγε την Παρασκευή το βράδυ σε μια αθλιέστατη και ντροπιαστική κινδυνολογία, η οποία του έριξε κατάχαμα τη μάσκα του δήθεν σοβαρού και υπεύθυνου τεχνοκράτη, την οποία επιμελώς φορούσε.
Η κινδυνολογία του Λ. Παπαδήμου με την ομιλία του στο Υπουργικό συμβούλιο της Παρασκευής, που ξεπερνούσε ακόμα και τα πιό ακραία όρια τρομοκρατικής ρητορικής,
αφορούσε στο τι θα υποστούμε ως χώρα και ως λαός, αν κάνουμε το
"σφάλμα" και απορρίψουμε τη χρηματοδότηση της τρόϊκας και το 2ο μνημόνιο
που τη συνοδεύει.
Κατά τον Λουκά Παπαδήμο η άρνηση του δεύτερου μνημονίου θα οδηγήσει τη χώρα:
- Σε "άτακτη", όπως είπε, πτώχευση έναντι της "ελεγχόμενης" τάχα πτώχευσης που θα επιφέρει το PSI, λόγω της υποχρεωτικής ανταλλαγής ομολόγων.
- Στην έξοδο από την ευρωζώνη
Κατά τον "τρομοκράτη" Λ. Παπαδήμο αυτά τα δύο κακά, η "άτακτη" πτώχευση και η έξοδος από την ευρωζώνη, θα φέρουν μύρια όσα δεινά στη χώρα και περίπου την επίγεια κόλαση.
Και για του λόγου το αληθές παραθέτουμε παρακάτω ένα μικρό δείγμα αυτών
που θα υποστούμε, με αποσπάσματα από την ίδια την ομιλία του Λ.
Παπαδήμου.
Υπάρχει βάση στην άθλια Παπαδήμια κινδυνολογία;
Καμία απολύτως!
Ο Λ. Παπαδήμος και τα συμφέροντα που τον στηρίζουν απλώς έδειξαν τον πανικό και το φόβο τους μπροστά στα αδιέξοδα τους.
Αντίθετα, όσα ο Λ. Παπαδήμος προσάπτει στην "πτώχευση" με πρωτοβουλία του δανειζόμενου, δηλαδή στη διακοπή αποπληρωμής του χρέους ή στη στάση πληρωμών στο χρέος, είναι εκείνα που υφίσταται σήμερα ο τόπος και ο ελληνικός λαός και θα υποστεί στη συνέχεια εξ αιτίας του δεύτερου μνημόνιου.
Η στάση πληρωμών επί του χρέους και η έξοδος από το ευρώ ασφαλώς δεν είναι δρόμος ανθόσπαρτος για τη χώρα.
Σε αντίθεση, όμως, με το ατελείωτο μαρτύριο της μνημονιακής λεηλασίας, θα ανοίξουν με αυτές τις επιλογές, μεσα από δυσκολίες, ελπιδοφόροι ορίζοντες και νέες προοπτικές για τη χώρα.
Η στάση πληρωμών στο χρέος, η οποία θα γίνει μόνιμη διακοπή αποπληρωμής του χρέους αν
δεν συνομολογηθεί με τους πιστωτές, πράγμα πιθανότατο, η χωρίς όρους
διαγραφή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους του και η συνακόλουθη έξοδος από την ευρωζώνη, συναποτελούν δύο επιλογές ρήξης, οι οποίες είναι η μόνη αφετηριακή απάντηση για την προοδευτική διέξοδο από την κρίση.
Η στάση πληρωμών θα γλυτώσει τη χώρα από το βραχνά των πελώριων ετήσιων τοκοχρεολυσίων, ενώ το εθνικό νόμισμα θα της δόσει τη δυνατότητα να βρεί πόρους και να ασκήσει μια χρηματοδοτική πολιτική ανάκαμψης
Φυσικά ο δρόμος της στάσης πληρωμών
στο χρέος και της εξόδου από το ευρώ, θα βρεί ισχυρότατες αντιδράσεις
από συμφέροντα κυρίως του εξωτερικού.
Οι αντιδράσεις αυτές, όμως, όσο
ισχυρές και αν ξεσπάσουν, θα είναι αντιμετωπίσιμες, πολύ περισσότερο
αφού η Ελλάδα με τις επιλογές της θα προκαλέσει ένα ντόμινο θετικών ανατροπών και επομένως λαϊκών συμμαχιών εντός της ευρωζώνης αλλά και θα συναντήσει πλατιά συμπαράσταση από ισχυρές ανερχόμενες δυνάμεις εκτός ευρωζώνης.
Χίλιες φορές προτιμότερος ο
ελπιδοφόρος δρόμος της αξιοπρέπειας και της στήριξης στο λαό, όσες
θυσίες και αν εμπερικλείει, παρά το βασανιστήριο της υποδουλωμένης
μνημονιακής κατεδάφισης.
ισκρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου