Η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΛΑΟΥ

Τους πρώτους μήνες του 2010, όταν η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου «προετοίμαζε» τον ελληνικό λαό για να αποδεχθεί αδιαμαρτύρητα την προσφυγή στον μηχανισμό του ΔΝΤ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το βασικό επιχείρημα ήταν η δήθεν επερχόμενη στάση πληρωμών, που θα οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση. Είχαν υποστηρίξει, επίσης, ότι τα ταμεία του κράτους δεν θα είχαν χρήματα για να πληρωθούν οι συντάξεις και οι μισθοί των κρατικών υπαλλήλων.
Οσοι μίλησαν τότε για εκβιασμό και καλλιέργεια φόβου στο λαό, αντιμετωπίστηκαν -στην καλύτερη περίπτωση- ως γραφικοί, διότι ακούστηκαν και κατηγορίες εναντίον τους, με
πιό χαρακτηριστικές ότι επεδίωκαν επιστροφή στη δραχμή ή ότι δεν ήθελαν να αλλάξει η χώρα, που ήταν το προσφιλές αλλά κενό σε ουσία σύνθημα του κ. Παπανδρέου.
Εχουν περάσει από τότε 21 μαρτυρικοί μήνες για τις Ελληνίδες και τους Ελληνες… Οχι μόνο δεν έχουν δει σημάδι ελπίδας στον ορίζοντα, αλλά πληροφορήθηκαν ότι έχει αποτύχει το πολυδιαφημισμένο «Πρόγραμμα Σταθερότητας», που εκπόνησαν από κοινού ο πρώην υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου και οι επικεφαλείς της Τρόϊκας. Στο μεταξύ, τους 21 αυτούς μήνες, οι πολίτες της χώρας έχασαν το 30-40% και πλέον των εσόδων τους, οι φόροι αυξήθηκαν δραματικά με αποτέλεσμα αρκετοί να έχουν οδηγηθεί σε πτώχευση, ενώ η χώρα …άλλαξε, αλλά προς το χειρότερο.
Δυστυχώς, η ομολογία για την αποτυχία του πρώτου Μνημονίου αντιμετωπίστηκε με κατανόηση από την πλειοψηφία του λαού, αντί της οργής γι’ αυτούς που το σχεδίασαν και απέτυχαν να το υλοποιήσουν. Και το λάθος της μή αντίδρασης, το πληρώνουμε όλοι πολύ ακριβά –εκτός των πολιτικών φυσικά που ευημερούν και συνεχίζουν να ζουν, να δρουν και να αντιδρούν, ως η Ελλάδα να είναι Σαουδική Αραβία.

Ο ελληνικός λαός βρίσκεται πάλι υπό εκβιασμό από τους ίδιους ανθρώπους που οδήγησαν την Ελλάδα στη μέγγενη του Ταμείου. Καθημερινά ακούμε ότι εάν δεν γίνουν αποδεκτές οι απαράδεκτες θέσεις της Τρόϊκα, η Ελλάδα θα πτωχεύσει. Αυτή τη φορά δεν πρόκειται για μία απλή καλλιέργεια τρόμου, και δεν γίνεται με συγκεκαλυμένο τρόπο, όπως την Ανοιξη του 2010. Η απειλή είναι συγκεκριμένη: ‘Η δανειακή σύμβαση ή καταστροφή. Δεν είναι μόνο απαράδεκτοι, και λυπάμαι που ανάμεσα στους εκβιαστές ξεχωρίζουν ελληνικά ονόματα. Εγκληματούν εναντίον του λαού και της χώρας και κατασκευάζουν φοβικούς ανθρώπους, που θα αποδέχονται τις αποφάσεις της «οικονομικής δικτατορίας», που επιχειρεί να χαλιναγωγήσει και να κυβερνήσει την Ελλάδα.

Είναι σημαντικό και ενθαρρύνει τους δανειστές και τους υποστηρικτές τους, το γεγονός ότι ενώ έχουμε ξεπεράσει το σημείο της απόλυτης εξαθλίωσης, δεν αντιδρούμε, δεν βγάζουμε φωνή μεγάλη γι’ αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στον γκρεμό και συνεχίζουν να ποδοπατούν το πτώμα της ελληνικής οικονομίας. Μιλούν για μάχες που δίνουν για να μας σώσουν, χωρίς να προσφέρουν την παραμικρή πληροφορία για την ουσία των διαπραγματεύσεων.
Η ενημέρωση του λαού γίνεται μέσω των διαρροών προς τους «αχόρταγους» για ειδήσεις συναδέλφους μου, οι οποίοι και τις μεταδίδουν με «πολεμικό» τρόπο ως να έρχεται το τέλος του κόσμου. Και στο μεταξύ, οι κυβερνώντες κάνουν τη δουλειά τους, που είναι η διασπορά φόβου και τρόμου, για να μην αντιδράσει ο λαός. Εχουμε μεγάλη ευθύνη και εμείς οι δημοσιογράφοι. Ναι μεν είναι δύσκολη η εξακρίβωση των πληροφοριών, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να τις δημοσιοποιούμε επειδή η πηγή είναι κάποιος υπουργός, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του αυτόκλητου «σωτήρα».

Πέστε μου αν κάνω λάθος… Δεν έπρεπε ο διορισμένος πρωθυπουργός, οι πολιτικοί αρχηγοί, ο υπουργός των Οικονομικών και οι συνεργάτες τους να ενημερώσουν τους πολίτες για τις απαιτήσεις της Τρόϊκα, για τα νέα χαράτσια, για τις επιπλέον περικοπές των μισθών και των συντάξεων; Τα μέτρα το λαό αφορούν. Δεν αφορούν τον κ. Παπαδήμο, τον κ. Παπανδρέου, τον κ. Σαμαρά, τον κ. Καρατζαφέρη, τον κ. Βενιζέλο και την πλειοψηφία των πολιτικών, που ΔΕΝ έχουν επηρεαστεί από την κρίση. Ολοι αυτοί, όπως και τα παιδιά και τα εγγόνια τους, «καλά θα την έχουν». Συζητούν για το μέλλον του λαού οι άνθρωποι που ευθύνονται για το δράμα του. Και είναι οι ίδιοι, που θα εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα-λαίλαπα, για το οποίο δεν ζήτησαν καν τη γνώμη των πολιτών, τους οποίους ήδη έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση.

Είναι οι ίδιοι άνθρωποι, που αποδείχθηκαν εντελώς ανίκανοι να εφαρμόσουν το πρώτο πρόγραμμα… Πως θα εφαρμόσουν το δεύτερο, που είναι πιό σκληρό και εξαιρετικά δύσκολα θα υλοποιηθεί;
Ισως, όταν διαβάζετε αυτές τις γραμμές, ο διορισμένος πρωθυπουργός και οι πολιτικοί αρχηγοί που τον στηρίζουν, να έχουν αποδεχθεί το νέο Μνημόνιο. Είναι δικαίωμά τους να κάνουν ό,τι θέλουν όταν αφορά τους ίδιους και τα δικά τους παιδιά. Ομως, δεν έχουν κανένα απολύτως δικαίωμα να επιβάλλουν στον ελληνικό λαό, ένα πρόγραμμα που θα απέρριπταν όλοι οι ηγέτες και οι λαοί του κόσμου. Εάν ο κ. Παπαδήμος και οι πολιτικοί αρχηγοί που τον εγκατέστησαν στο Μέγαρο Μαξίμου είναι τόσο βέβαιοι για το πρόγραμμα-τερατούργημα των δανειστών, ας το θέσουν σε Δημοψήφισμα.
Είμαι βέβαιος ότι παρά τους εκβιασμούς και τις απειλές, ο σοφός ελληνικός λαός θα αρνηθεί να αυτοκτονήσει…

Μιχάλης Ιγνατίου